
HAYA SIYRILMIŞ İNMİŞ
Haya sıyrılmış inmiş: Öyle yüzsüzlükki her yerde...
Ne çirkin yüzler örtermiş meğer bir incecik perde!
Vefa yok, ahde hürmet hiç, emanet lafz-ı bi medlul;
Yalan raiç, hıyanet mültezem her yerde, hak meçhul.
Yürekler merhametsiz, duygular süfli, emeller har;
Nazarlardan taşan mana ibadullahı istihkar.
Beyinler ürperir ya Rab, ne korkunç inkılab olmuş:
Ne din kalmış, ne iman, din harab,iman türab olmuş!
Mefahir kaynasın gitsin de, vicdanlar kesilsin lal...
Bu izmihlal-i ahlaki yürürken, kalmaz istiklal!
M . Akif . Ersoy...